Trouwen in de oorlog

‘In de oorlog was het vrij moeilijk om elkaar te ontmoeten: je moest elke avond om acht uur binnen zijn. Wij hebben elkaar al voor de oorlog leren kennen. In onze verkeringstijd waren er weinig mogelijkheden om weg te gaan. Je ging eens een keer naar de bioscoop in Groningen of naar een voorstelling van de plaatselijke toneelclub. Verder kwam je gewoon bij elkaar op bezoek. Als Tjeerd op zaterdagavond vanuit Marum naar Garmerwolde kwam, moest hij eerst met de tram en dan op de fiets. ‘s Zondagsmorgens vroeg ging hij weer weg: weer op de fiets en met de tram.

Hoe het trouwen ging? Er was geen speciale toestemming voor nodig; we zijn op 21 december 1943 in Ten Boer getrouwd. Het was een gezellige, maar niet een echt feestelijke dag. Het ging als volgt: we zijn met koetsjes naar het gemeentehuis gegaan. Mijn familie woonde dichtbij; de familie van mijn man moest echter uit Marum komen. Zijn ouders, broer en zus zijn ‘s morgens om half acht op de fiets gestapt; ‘s nachts bleven ze slapen in Garmerwolde. Na de trouwerij kwamen familie en vrienden bij elkaar in m’n ouderlijk huis. Alles was heel sober, want er was niets te krijgen. Wat we hadden, konden we door ruilen krijgen. Als boer had je natuurlijk een bevoorrechte positie: levensmiddelen zoals kaas, vlees en boter hadden we genoeg en dat kon wel geruild worden tegen andere spullen. Het was best nog een leuke dag, ondanks de moeilijke omstandigheden.’